Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Αν δε μου κάνεις δώρο του Αγ. Βαλεντίνου....δε σ'αγαπώ.( ΝΟΤ!)

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και για να σώσω μερικούς ξεχασιάρηδες από πιθανό τσακωμό ,καθώς πλησιάζει η γιορτή του Αγ.Βαλεντίνου, στις 14 Φεβρουαρίου βεβαίως,βεβαίως!Φυσικά δε σκοπεύω να σώσω αυτούς τους ξεχασιάρηδες( ή τις ξεχασιάρες...απλά κάνω φόκους στους άντρες,επειδή εμείς είμαστε οι υστερικές συνηθέστερα με τέτοια θέματα) ενημερώνοντας για το πότε σκατά πέφτει η μέρα του Αγ. Βαλεντίνου,αλλά βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.
Πώς θα το κάνω αυτό; Γράφοντας,πώς αλλιώς;
Ακούω δεξιά και αριστερά στους δρόμους,μέσα στα μαγαζιά, στη σχολή παντού ένα βουητό για τη μέρα που πλησιάζει!Τι χρώμα ζαρτιέρες θα αγοραστούν,τι χρώμα θα βαφτούν τα νύχια,πού θα βρεθούν μεταξωτά σεντόνια και αν βρεθούν θα αρέσουν; Ύστερα τι δώρο να πάρω; Ποιο είναι το πιο ακριβό ρολόι και άραγε τι δώρο θα μου πάρει; Ok,όλοι περάσαμε απ'το καρδιοχτύπι αυτό και από τις ιεροτελεστίες αυτές,όμως τα χρόνια περνάνε και αντιλαμβανόμαστε αλλιώς την αγάπη διάολε!Δε γίνεται να μετράμε την αγάπη μας σε ζαρτιέρες και σε ακριβά κοσμήματα η σε σοκολατάκια και κόκκινα τριαντάφυλλα που γράφουν πάνω στα πέταλα τους '' Σ'αγαπώ''( και όμως γίνεται και αυτό!)
Η αγάπη,ο έρωτας δεν είναι μια δωδεκάωρη ερωτική εξομολόγηση, δεν είναι μια ηλίθια μέρα, δεν είναι ένα δώρο φθηνό ή ακριβό (ούτε δέκα δώρα).Η αγάπη είναι να κάνεις μικρά όμορφα πράγματα κάθε μέρα, να κάνεις μια ζωγραφιά με'σας τους δύο πάνω (και δεν πειράζει αν δεν έχεις ταλέντο στη ζωγραφική,δε θέλω αηδίες), να κάνεις αγκαλιές και να σκας φιλιά στο μάγουλο σε ανύποπτο χρόνο, να παίρνεις τηλέφωνο χωρίς να έχεις κάτι να πεις απλά για να ακούσεις τη φωνή του άλλου,να πηγαίνεις να συναντήσεις τον άλλον με ανοιχτά τα χέρια (αμάν πια με αυτά τα πόδια ) και με ένα χαμόγελο μέχρι πίσω απ'τα αυτιά.Δεν είναι ανάγκη να 'ρθει μια μέρα για να πεις-γράψεις δυο γλυκές λέξεις,για να κάνεις μια όμορφη πράξη!Αν υπάρχει αυτό το κάτι μέσα σου,βγάλτο το ρημαδιασμένο όσο περισσότερο μπορείς για όσο το 'χεις!Ζήσε! Να το ζήσεις ΚΑΙ τη μέρα του Αγ.Βαλεντίνου και του Αγ.Γεωργίου και το Πάσχα και τα Χριστούγεννα και όποτε στην τελική θες.
Ο ρομαντισμός δεν είναι κακός επιτέλους!Δε μιλάω για ναζιάρικες αλλαγές στη φωνή σου,δε μιλάω ούτε για περίεργους μορφασμούς, ούτε για εκδηλώσεις αγάπης του τύπου ''τα μάτια σου είναι σαν τ'αστέρια'' ( εναλλακτικά τα μάτια σου είναι σαν τοστιέρα).Μιλάω για μια επίσκεψη σε μια αγκαλιά
-απ'αυτές τις επισκέψεις που κάθεσαι ώρες και ξεχνιέσαι,που ξεχνιέσαι και κάθεσαι ώρες-και για έναν ύπνο  ''σφιχταγκαλιασμένο''.
Η μέρα του Αγ.Βαλεντίνου είναι απλά μια αφορμή.Το θέμα όμως είναι να ψάχνεις για όσες περισσότερες αφορμές μπορείς και αν θες όνομασε τες κιόλας ( αν είναι εκεί το κόλλημά σου).
Και επειδή εγώ πολύ υποστηρίζω και τους singles, μη σας κάνει αυτή η χαζομέρα να μιζεριάζετε και να νοιώθετε σαν παραπεταμένες λεμονόκουπες,κλεισμένοι στο σπίτι να βλέπετε ''Το ημερολόγιο'',το ''Έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας'' ή την ''Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού'' παρέα με τα μυξομάντιλα!Πολύ μελόδραμα ακόμα και για τον Βασιλάκη Καϊλα που  κλαψούριζε στις ελληνικές ταινίες.Όλοι είμαστε ερωτευμένοι με ένα λουλούδι,με τη δουλειά μας,με το χόμπυ μας,με το μαξιλάρι μας, με τη μουσική, με  τον εαυτό μας (κακό πράγμα :p),με κ ά τ ι τέλος πάντων!Και αν ο αντίλογος σε αυτό είναι ότι όλα αυτά δε μπορούν να σου δώσουν ένα γλυκό φιλί ,τότε έχω να σου πω ότι θα έρθει στην ώρα του και πέρνα καλά,υπάρχουν τρόποι.Τα όμορφα μπορεί να καθυστερούν και να σε κάνουν να νομίζεις ώρες-ώρες ότι χάθηκαν στο δρόμο αλλά σε διαβεβαιώ ότι και πού είσαι ξέρουν αν θέλουν και πώς θα σε βρουν.

Πι.ες: Και εγώ έχω γιορτάσει αυτή τη μέρα,ωστόσο προσπαθώ να μη γιορτάζω μόνο αυτή τη μέρα και αυτό είναι το point του άρθρου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου