Εκείνη τη στιγμή που βούλιαζε το πόδι μου στη μαλακή την άμμο
εκείνη ακριβώς τη στιγμή που το αλμυρόνερο το έσβησε το χνάρι μου
και εγώ με ευκολία φυσικά,έκανα το επόμενο και περίμενα και αυτό με τη σειρά του να σβηστεί
σκέφτηκα πως αν τυχόν δε έστρεφα το βλέμμα πίσω,θα νόμιζα πως αυτό που μετράει είναι η επιστροφή.
Βουλιάζεις.
Μένεις.
Για λίγο.Μόνο.
Χάνεσαι.
Για λίγο.Μόνο.
Σύνεχιζεις.
Και κάπως έτσι κοιτάς πίσω και ξέρεις πώς φτάνει κανείς εκεί.
Και ξέρεις όμως πως είσαι ξαναγεννημένος.
Έτοιμος να αφήσεις κάτι ή να το πάρεις μαζί.Κοίταξε να δεις πόσα πράγματα μπορεί να σου μάθει η λάσπη.
"Έτοιμος να αφήσεις κάτι ή να το πάρεις μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίταξε να δεις πόσα πράγματα μπορεί να σου μάθει η λάσπη."
όμορφο. (και όλο, και αυτό που έγραψα εδώ.)
:)Όταν κάποιος αναζητεί , ψάχνεται , προβληματίζεται ... η ίδια η ζωή του δίνει ένα σωρό απαντήσεις..ένα σωρό μεταφορές!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσει Σταυρούλα !
Η επιστροφή έχει νόημα μόνο αν ξέρεις να την περπατήσεις, χωρίς να έχεις την ανάγκη να την περπατήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτογνωσία.
Σε κάθε άλλη περίπτωση,χάνεσαι σαν το χνάρι από την άμμο.
Πανέμορφο Σταβ :-)
Πανέμορφο Σταυρούλα... Με συγκίνησες, να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή