Βουλιμία

Βουλιμικές μορφές αδυνατούν να επιλέξουν,να επιλέξουν το ένα, το οποιοδήποτε-κανείς δε θα κρίνει την επιλογή

Βουλιμικές μορφές κατατρώνε ό,τι βρεθεί και ύστερα με τον όποιο τρόπο το αποβάλλουν.

Η επιλογή είναι θυσία. Η επιλογή έχει αξία επειδή έχει προηγηθεί σκέψη για το τι θα απορριφθεί.

Ευχάριστο δεν είναι να απορρίπτουμε ορισμένες επιθυμίες-αυτές κλείνονται στο Κουτί της Πανδώρας και παραμονεύουν να μας κατασπαράξουν ανά πάσα στιγμή.

Όμως αυτό είναι ο άνθρωπος,ο ικανός να τιθασεύει τα ζωώδη ένστικτα,να επιλέγει ,να δένεται ,να μετρά, να σκέφτεται και ανά πάσα στιγμή να ξαναμετρά και να είναι έτοιμος για να τις επαναπροσδιορίσει με κόπο και θάρρος.Δεν είναι κακό να επαναπροσδιορίζει κανείς τις επιλογές του,είναι κακό να μην τις κάνει,να μη ζυμώνεται μέσα απ'αυτές.

Χωρίς αυτή τη ζύμωση ο άνθρωπος γίνεται ένα παξιμάδι σκληρό που περιμένει το νερό και το λάδι και το ξύδι για να μπορέσει να κυλήσει στο λαιμό ευχάριστα.Χωρίς αυτή τη ζύμωση ο άνθρωπος γίνεται ον άπληστο και αχάριστο, γίνεται ον εγωιστικό και καταστροφικό πρώτα για τον εαυτό του και ύστερα για τα πλάσματα γύρω του.

Είναι εύκολο να έχουμε πολλά,να κάνουμε πολλά,να απλωνόμαστε σε ατέλειωτες εκτάσεις κατά μήκος και κατά πλάτος.Όταν ασχολείσαι με πολλά ωστόσο γεμίζεις περιστασιακά-ευκαιριακά,δεν υπάρχει βάθος,δεν υπάρχει αναζήτηση.

Όλα από λίγο, όλα για λίγο μέχρι που έρχεται η στιγμή που τίποτα δεν έχει κατακτηθεί ουσιαστικά.

Είναι γοητευτική η αντανάκλαση του ήλιου στην επιφάνεια της θάλασσας και σε προκαλεί,μα ο θησαυρός βρίσκεται στο βυθό και απαιτεί για να το βρεις να κάνεις αρκετά μακροβούτια.

Σταμάτα να τσαλαβουτάς στα ρηχά και απλά ανέβαινε στην επιφάνεια πού και πού για να παίρνεις καμιά ανάσα.