Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Το δείπνο.


 Σαν ζώα γρυλίζοντας μυριστήκαμε καλά
 για να βρισκόμαστε στα δάση
 το κυνήγι δε μυριστήκαμε
 αυτό που ξεσκίζει τη σάρκα σου 
 για να τη φάει σε δείπνο με κεριά επίσημο.
 Σε δείπνα μυστικά έρχονται και πάμε
 με προθέσεις ντυμένες και δεμένες φιόγκο
 στα χέρια.
 Τα δώρα σας πάρτε τα πίσω
 και τους καλούς σας τρόπους
 βγάλτε τα γιορτινά σας ρούχα,αυτά της επισκέψεως
 βρωμίστε τ'αστραφτερά παπούτσια σας
 και βγείτε απ'τις πόρτες και απ΄τα παράθυρα
 Ας σβήσουν τα κεριά
 η σάρκα που με τέχνη μαγειρεύτηκε ας κρυώσει.
 Στο λαιμό έχω ένα κόμπο 
 ο οισοφάγος καταρέει 
 και πόσα πια να καταπιεί;
 Κενές μείναν οι θέσεις σας στο κυκλικό τραπέζι
 και οι όμορφοι φιόγκοι σας τώρα λυτοί
 Οι δρόμοι είν'ανοιχτοί
 και τα σκυλιά δεμένα
 με άκομψους κόμπους ναυτικούς 
 που θα'θελες να δέσουν τους ανθρώπους σου
 κοντά σαν μια πιστή παρέα 
 που έχει εξημερωθεί τώρα αιώνες
 να γλείφει τις πληγές σου και συ να τη χαϊδεύεις.
 Οι επισκέπτες διώχτηκαν 
 και τα κεριά εσβήσαν 
 η σάρκα που μαγείρεψες 
 το κόκκινο σου μήλο έφτυσε
 που φίμωσε το στόμα
 και ξέσκισε το χέρι σου που πήγε να τ'αγγίξει.
 Σε δείπνο συμφιλίωσης- αίμα μη χυθεί
 ας πιωθεί εις υγείαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου