Ρολόι Χειρός

Δε θα του'χαν κλέψει τα χρόνια.

Θαρρώ πως όχι.

Θα τα κοίταζε ακόμη

περιμένοντας τον ελληνικό καφέ

περιμένοντας την Ηλέκτρα στο φανάρι 

όπως πάντα

περιμένοντας.

Δε θα του'χαν κλέψει τα χρόνια.

Θαρρώ πως όχι.

Θα τα μετρούσε ακόμη μέχρι την ώρα του ραντεβού

μέχρι την ώρα εκείνη, την ώρα εκείνη,

που θα'ταν τα χρόνια πουλιά και εκείνος δύση.

Δε θα του'χαν κλέψει τα χρόνια.

Όχι.

Θα τα ακουμπούσε τις νύχτες με μάτια κλειστά 

δίπλα στα γυαλιά,δίπλα στα ψεύτικα δόντια

Αβοήθητος και αληθινά λειψός

ελαφρόπετρα σε γαλάζιο με ζάρες.

Δε θα του'χαν κλέψει τα χρόνια.

Τα χρόνια εκείνα αντανάκλαση φωτός

λουρί τρύπιων επιλογών

λουρί σφιχτό όταν χανόταν ο σφυγμός.

Τώρα άδειος ο καρπός

μετρούν οι ώρες βήματα

οι εποχές ανάσες

Εφυγε σαν αυτόχειρας 

Πίστεψε χωρίς ρολόι χειρός

πως χρόνια είχε αργήσει