Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Αειθαλές Χάδι


Μου'πες μην αφήσω το σπόρο ακάλυπτο στη γη-τ' άφησα-και βρήκε και άνθισε.
Αειθαλές χάδι το κενό που γεμίζει.
Είπες να μην αφήσω το πρόσωπο ξεσκέπαστο
Έτσι μου'πες-και το σεντόνι ίσα που έφτανε να καλύψει τα γόνατα.
Αυτά μάτωναν πέφτωντας απ'τους γκρεμούς
και τα πέλματα πατούσαν το ματωμένο φεγγάρι του Αυγούστου.
-το πρόσωπο το άφησα -και αυτό άπλωσε ρίζες ανάμεσα σε δυο χέρια.
Θα κοιτάξουν μια μέρα τα χέρια σου
απολιθωμένα δάκρυα-θα πουν
οι γραμμές τους 
και ΄συ θα πεις-η μοίρα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου