Φάντασμα.

''Φαντασιόπληκτη'' με αποκαλούσαν.


Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί,καθώς η φαντασία μου δεν μου προκαλούσε πλήξη ποτέ.



Φαντάστηκα ότι το φάντασμά σου φαντάζει φανταστικό 


και δε θυμάμαι πότε άρχισα να διαπερνάω 


τοίχους με ευκολία.


Τις πόρτες τις μισάνοιχτες δεν ήξερα πώς να χτυπήσω,


αναρωτιόμουν :


''Άραγε,είναι η ώρα μου να μπω'';


Πού χρόνος για ''περάστε'' τόσοι που μπαινοβγαίνουν.


''Φαντασιόπληκτη'' με αποκαλούσαν.


Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί, καθώς το πλήγμα της ημίπαρξης σου αφάνταστο.


Κόντευα να ξεχάσω να πω  :  ''Ήρθα''.