Σήμερα ήταν μια απ'τις μέρες που χάρηκα που δεν έχω αμάξι και που έχω την ευκαιρία να περιπλανιέμαι σε όμορφες γειτονιές.Προσέχω πολύ τις λεπτομέρειες και ίσως γι'αυτό ποτέ μια βόλτα δεν είναι μια απλή βόλτα.
Οι κάτοικοι των δήμων Παπάγου και Χολαργού είναι τυχεροί(το'χω πει και το ξαναλέω).Πεζοδρόμια για βόλτα( οι άνθρωποι αν και αρκετά κοντά στο κέντρο ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΟ),καταπράσινα πάρκα, μυστήρια ωραίες μονοκατοικίες(κι όμως υπάρχουν και θυμίζουν λίγο σκηνή από παλιές καλές ελληνικές ταινίες),σπίτια παλιά και νέα με κήπους,πορτοκαλιές ,λεμονιές,γιασεμιά και νυχτολούλουδα που σου σπάνε τη μύτη.Πολύ προχώ(ρημένα) νηπιαγωγεία,ωδεία,σχολές χορού.
Στο παρασύνθημα επειδή με τούτα και με 'κείνα ακόμα δεν έχω φάει.Καθώς περπατούσα πρός την οδό Μεσογείων άκουσα μια όμορφη μουσική από ένα μικρό περιποιημένο σπιτάκι.Κοντοστάθηκα ακριβώς μπροστά στην εξώπορτα και προσπάθησα να καταλάβω τι είναι ακριβώς και τι μου θυμίζει.Μια κοπέλα τραγουδούσε και η μητέρα της(υποθέτω) έπαιζε στην κιθάρα το τραγούδι του Πασχαλίδη ''Σ'αγαπώ ακόμα''.Ε,αυτό ήταν συγκλονίστηκε το ΄΄είναι'' μου!Το'χα ξεχάσει αυτό το τραγούδι και μ'άρεσε που μια όμορφη φωνή μου το θύμισε και με έκανε να το τραγουδάω από μέσα μου κατά τη διάρκεια της επιστροφής στο σπίτι.
Απολαύστε το!!( δεν ξέρω τι έχω πάθει και όλο προτείνω τραγούδια τελευταία,αντί να κάτσω να γράψω κάτι της προκοπής,αλλά θα μου περάσει :p)
http://www.youtube.com/watch?v=1cyg4KMItig
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου