Το αγκάλιασμα του κισσού.

Σαν κισσός αναρριχήθηκε απ'άκρη σε άκρη.

''Το πιο όμορφο κτίριο'' έλεγαν, ενώ αυτό πνιγόταν.

Χαμήλωνε και έλεγες πως κρύβουν τα θεμέλια 

έναν άνθρωπο που 'χε χτιστεί καιρό.