Αίγλη

Εύχεσαι να αλλάξεις δέρμα.
Ξεβράζοντας το στην άκρη του δρόμου,μια μέρα να μηδενίσεις από ουλές και συρσίματα στο έδαφος.
Η λογική και το θυμοειδές σου τώρα σπαρταρούν κομμένα στα δυο από την κάννη του όπλου που σημάδεψε.
Παλεύουν να ζήσουν τραβώντας μεταξύ τους πορεία αντίρροπη.
Στη μέση εσύ, ξεψυχώντας,δε δηλητηριάζεις, έρπουσα αίγλη.
Από τον φόβο τους, δηλητηριάζεσαι.
Δεν πρόλαβες να ξαναγεννηθείς, άλλαξες πεθαίνοντας.