Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Απώλεια

Άραγε υπάρχει πιο συντριπτικό αίσθημα από την απώλεια;
λείπω
λείπεις
λείπει
λείπουμε
λείπετε
λείπουν
Κλίνω το ρήμα σε όλα τα πρόσωπα.Σε όλα.
Και από κάτω δεν περιμένω να δω το ΄΄άριστα''.
Γυρίζω πίσω και ζω πιο πολύ στο πίσω παρά στο εδώ παρά στο μπροστά.
λείπω
λείπεις
λείπει
λείπουμε
λέιπετε
λείπουν
Σαν τα παιδάκια φτιάχνω προτάσεις και επαναλαμβάνω την κλίση για να θυμάμαι.
Για να θυμάμαι.
Ορθώνεται το  ''γιατί'' μπροστά και όλα γίνονται σύνθετα.Το ερωτηματικό στο τέλος το επιβεβαιώνει.
Με ένα ερωτηματικό τελειώνει.Με ένα ερωτηματικό.
Και ύστερα βάζω το ''δεν''.
Δεν εγκαταλείπω.
Τα δάκρυα,απτή λύπη για οτι λείπει.
Ένας κόσμος δωμάτιο άδειο.Μια γιορτή χωρίς καλεσμένους.
Δε συμβαίνουν όλα για κάποιο λόγο.Όχι όλα.
Όχι.


http://www.youtube.com/watch?v=FDavdtbW90U






Αφιερωμένο στην κοπέλα με το πιο ζεστό χαμόγελο.
Από τη Σταυριέλα με αγάπη και νοσταλγία.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου