Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Μισό λεπτό ακόμα

Μισό λεπτό,να ατενίσω το βασίλειο και την παράγκα 
που χτίζω κάθε μέρα στη ζωή μου.
Μισό λεπτό να σφίξω  το χέρι όσων πέρασαν
και μου 'δωσαν ένα κάποιο διαφορετικό χρώμα ανοιχτής ή σκούρας απόχρωσης.
Να κοντοσταθώ και να κοιτάξω τα δυο γερά πόδια μου που με σηκώνουν όλα αυτά τα χρόνια
και να ανταλλάξω λίγη δύναμη με τους συνοδοιπόρους μου.
Μισό λεπτό,για να πηδήσω απ΄ το σκοτάδι στο φως
στο φως που το δάκρυ φαίνεται διαυγές και το χαμόγελο καθρέφτης που το αντανακλά.
Μισό λεπτό,για να σκεφτώ με ποιούς θέλω να'μαι.
Να δυναμώσω την πλάτη μου για να κουβαλήσω καλύτερα το φορτίο μου
ή να δυναμώσω κουβαλώντας.
Μισό λεπτό δώσε μου,να ανακαλύψω αν η αγάπη μου είναι λίμνη να καθρεφτίζεσαι
ποτάμι να παρασύρεσαι ή θάλασσα να χάνεσαι σ'αυτή,να σε βαραίνει και να σε πνίγει κάτι και να σε φέρνει στην επιφάνεια να χαιρετάς τον ήλιο.
Μισό λεπτάκι μόνο,να χάσω τον εαυτό μου και να τον ξαναβρώ αλλαγμένο

να χάσω τον δρόμο του σπιτιού και τα κλειδιά μου
να περιπλανηθώ και να αισθάνομαι σπίτι μου.
Μισό λεπτό μονάχα,να βρω το υλικό απ'το οποίο θέλω να'μαι φτιαγμένη
και να δοκιμάσω τα χέρια σου,αν μπορούν να με κρατήσουν.
Μισό λεπτό ακόμα,για να εκπληρώσω τον ευγενή πόθο μου να αγαπάω 
όχι απλά για να ΄χω την ελπίδα ότι θα μου επιστραφεί
αλλά για να με αγαπήσω περισσότερο και να κρατήσω την ψυχή μου θωρακισμένη στις κόρες των ματιών μου να τη βλέπουν όλοι όσοι έχουν το θάρρος να τις κοιτούν μέχρι να τις κρύψουν μια για πάντα τα βλέφαρα μου.
Να πώς θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά που θέλω σε τέσσερα λεπτά.
Όλα όμως ξεκινούν απ'τα μισόλεπτα και συνεχίζουν.




1 σχόλιο: