Μοίρασμα.

Ο τρόπος που δίνεις ή παίρνεις,  τρόπος που μοιράζεις διαφέρει, όχι ο τρόπος που μοιράζεσαι.

Μπορείς να μοιράσεις πράγματα που δε σου ανήκουν, κομμάτια δανεικά.
Από απόσταση, από κοντά, με ευγένεια, χωρίς, ίσως, μαζί με, περίπου, για λίγο, υπό την προϋπόθεση. 

Τα δικά σου, τα κόβεις στα δυο και απλώνεις το χέρι , ίσα με εκεί που τελειώνει, σε μια απόσταση οικεία, μια απόσταση που διανύεις , επιστρέφοντας στο σπίτι.

Μοιράζεσαι και δέχεσαι και 'συ το μοίρασμα εκείνο, χορταίνοντας .

Δε μένεις στιγμή άδειος.

Το συνεχές το μοίρασμα, σαν ένα φρούτο ζουμερό , που κόβεται σε τόσα μισά , μέχρι να φτάσει το κουκούτσι να μας ξαναθρέψει, θάβοντας το στη ζεστή γη της ασφάλειας.

Έτσι,η αγάπη σαν κύκλοι ζωής.

Τα άλλοθι των δεινών που φέρει , είναι συμφωνημένα απ'όσους εξαπατήθηκαν από τις αγωνίες των βραδιών που θέλησαν να της μοιάσουν λίγο στα καρδιοχτύπια ως το  επόμενο πρωί.

Μη μοιράσεις το σώμα σου και το ψωμί σου, το σάλιο σου και το νερό σου,το χάδι και τον ύπνο σου

στα δυο μου χέρια. 

Μπορούμε να μοιραστούμε τα σώματα μας, να φάμε , να φίληθούμε , να πιούμε, να χαϊδευτούμε και να κοιμηθούμε χωρίς τα χέρια να ζητήσουν δίκαιη μοιρασιά, χορτασμένα απ' το μοίρασμα.