Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Παρά(σ)ταση - Editorial 3oυ τεύχους Λύκοs




Μπροστά σε δώδεκα λάμπες μικροσκοπικές πρέπει να μεταμορφωθείς. Να βάψεις έντονα ό,τι σε χαρακτηρίζει, να μπορεί να το διακρίνει και εκείνος από μακριά στα τελευταία καθίσματα. Πρέπει να αλλάξεις, να μη σε αναγνωρίζουν μέσα σε λίγη ώρα. Σε άλλους παίρνει μια ολόκληρη ζωή. Άλλοι δεν τα καταφέρνουν . Πολλοί δε θέλουν. Δεν είναι όλοι μέρος της παράστασης, κάποιοι έκοψαν εισιτήριο.

Μπαίνοντας στο χώρο εκείνο, κρεμάς τον εαυτό σου , σα μια αλλαξιά στην κρεμάστρα. Φεύγοντας θα φορέσεις την ατσαλάκωτη εκείνη φορεσιά σου, στο σώμα που τσαλακώθηκε σα γράμμα ερωτικό που προσπαθούσε όλο το βράδυ να γραφτεί τέλεια.

Το σώμα  μεταφέρεται, εκτίθεται μπροστά σε μια βουή. Σε μια βουή που όλο δυναμώνει  και ύστερα κόβεται απότομα , γίνεται σιωπή. Σε αδίστακτους κριτές αφήνεται  η πραγματικότητά που σε έβαλαν να αποστηθίσεις επαρκώς. Οι αυτοσχεδιασμοί επιτρέπονται όσο τους αντέχει αυτή η πραγματικότητα που φόρεσες απόψε. Αύριο θα είναι άλλη, μεθαύριο άλλη.

Καθαρά πρέπει να λες όλες τις λέξεις. Τις λέξεις που δολοφονούν και τις λέξεις που πληγώνονται με την ίδια σιγουριά κάποιου που είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αλλάξει θέση είτε με αυτόν που αυτοκαταστρέφεται , είτε με αυτόν που ξαναγεννιέται.

Από όλους τους ρόλους θα περάσεις πονώντας και ευτυχώντας.

Αν ακούσεις τα χτυπήματα των χεριών, μη θεωρήσεις πως τα κατάφερες.
Υπάρχει , ξέρεις , το χειροκρότημα της ευγένειας, της μετριότητας, της μίμησης. Το αληθινό σπανίζει και σαν χειροκροτίδα θα σκάσει στον ώμο σου από ένα μόλις χέρι και τότε δε θα το ακούσεις από την ένταση της στιγμής εκείνης.

Μόνο θα το νιώσεις αυτό το χέρι, μόνο θα το νιώσεις, ούτε θα το δεις , ούτε θα το ακούσεις. Σαν χειροκροτίδα θα σε διαμελίσει η αλήθεια του. Και έτσι κομματιασμένος θα κοιμηθείς. Στο κρεβάτι σου το χαμόγελο θα είναι ξεκάθαρο. Καλά τα κατάφερες και σήμερα.
Το τέλος ήρθε να σε λυτρώσει, να σε βάλει για ύπνο.

Η αυλαία έπεσε και εσύ όχι.
Σε είδα να περπατάς με μια ατσαλάκωτη φορεσιά , να κρατάς τα κλειδιά στο χέρι. Ήσουν σίγουρος πως έχεις σπίτι, το κέρδισες.




Σταυρούλα Παπαδάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου