Φαίνεται τα χέρια της' θέλαν χάδια.
Κάτι είχα υποψιαστεί αλλά σε χρόνους που γρήγορα περνούν
τα χάδια είναι και αυτά περαστικά και ξένα.
''Βάλε μου να φάω'', ''Θα αργήσω,μη με περιμένεις''
Τι κρίμα που οι χρόνοι γρήγορα περνούν
τα δάχτυλα μακραίνουν
ξεμακραίνουμε και 'μεις.
Πόσες φορές με μάλωσες
που έτρεχα και άφηνα τον κόσμο άνω κάτω
με δάχτυλο τρεμάμενο,έλεγες να μαζέψω.
Φαίνεται πως οι μανάδες λιγόστευσαν
γι'αυτό να σε προσέχω.
Αγριολούλουδα τα χέρια σου
χωρίς κανάκεμα,χωρίς νερό
γεμίζουν τα χωράφια.
Πες μου μάνα,τι να τα κάνω εγώ τα τριαντάφυλλα;
Φαίνεται τα χέρια της'θέλαν χάδια
Κάτι είχα υποψιαστεί,αλλά σε χρόνους που γρήγορα περνούν
τα πόδια γρήγορα περνούν,τα χέρια παρασύρουν.
Μα εσύ πάντα περίμενες μ'ένα πιάτο φαϊ
πάντα στην ώρα σου,χρόνια νηστική
Και 'γω όπως σου'πα άργησα
να σε ταϊσω χάδια.
* εμπνευσμένο από το κείμενο του Μ.Γκανά ''Τα χέρια''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου